Muz ağacını kimse dikmedi
Ağaç konusunu böyle açmazsın bu ormanda
Yağmur başlayana kadar bir sürpriz,
Kökünden kesmeye başladığında aileden biri
Kimsenin aklına gelmez tropik bir ağacın altında
Yeni bir yurt açılacak o sonsuza yatmak
Uzaklaşırken daha büyük işaretler bırakarak
İmar beklentilerini hayata yayarsın zamanda
Bitmeyen kırılmanın çıtırtıları,
belirli ağaçların belirli yaprakları üzerinde
Yokmuşçasına izlerdik
Beton, pvc ve biraz kumaşa bakıyor sonrası
Yeni kullanıma açılıyor, duyular acemi
Bu yüzden konuşabilirsin gerçekten herkesle
Özellikle yaşamıyor olabilirler
Kuyu var, yere yeterince güvenemezsin
İyi birisi olduğun zamanlar bunlar üstelik
Torunlarına birkaç esnaf bırakırsın
Abartmadan yazılı ve yazısız taş alışverişi için
Topraktan kaşık da çıkabilir
İnancına bağlı olarak ya da
ilk sofrayı kurmak istediğin öğüne
İsimsiz hayvanlar, yerde yağmur
Muz yaprakları şiddeti arttırıyor
Yeniliğin ıslak grisi kururken
Aile bağları çıkıyor yüzeye çatlayarak
Fırtınayı bilen doğru pencereye koşuyor
Başkasına yazdığın mektup önüne koyuluyor
Çakıl taşlarını saklayan tabancayı saklayamıyor bazen
Çocuklara varil veriyorlar kumda oynamaya
İlk kez bir yabancıyı sevip
Çeke çeke eve götürüyorlar
Dere yatağında yatan kardeşler sobadan zehirleniyor
Bulunduklarında nasıl hayatta kalabildiklerine çok şaşırılacak
Aldıkları her şeyi geri veriyorlar
Üç baharda otların altında yitecekti o duvarlar
Onları hatırlayanlara birer fidan hediye
Mutfak dolabından tabut aşılanır
Ağaçların dallarında mikro bahçeler, mini iklimler
Serin miras kendi kendini çoğaltıyor
Çok da karışmasın diye
Cumaları parka dönen parseller, dilimler
Herkesin üzerinden yeni bir yol gidiyor geçmişe
Bu sorunu daktilo çözebilir, devletin daktilosu
Uzlaşma henüz bir siyah şemsiye terimi
Orak hepimizin orağı
Ya da gömü bulmuş gibi biri çıkıp diyor ki
Alın herkese birer masa
Doğabilen herkese bir yankı hakkı tanınıyor
Hiç at yankısı duymadım ama
Başında ve sonunda mutlak bir sessizlik olur
O kadar ki at sesler durunca görünüyor
Kimse sesine bir karşı bulmakta zorlanmıyor
Kuyudan bir çağrı gelebiliyor henüz hiç film izlememiş insanlara
Kazalar oluyor, yanlış bir yankı kovalıyor insanı
Bir bakıyorsun yaban domuzuyla aynı yolu izliyorsun
Daha içindeyken kapanıyor kurduğun kapan
Olmadı, domuz uyarı sistemini takip edip eve dönüyorsun
Karkas ve aşamalarında yaşıyor herkes
Duvarlar o zaman bol bol nefes alıyor
Yaşları kutlanmıyor sadece
Şerbet daha çok tebrik ediliyor
Karşısına geçip evin, neyin var diyebilirsin
Aynı hikaye koleksiyonu taşınıyor oturma gruplarıyla
O kadar azlar ki yerleri karışmıyor
İneğin lapasından solcu kitabı ve denizci halatları çıkıyor
Sonra çeşitli dağlarda anılıyor masa
Tabaklar, zincirler, tabancalar ve ayrı bir başlık bakırlar
Hepsi eylemlerinden sıyrılmış
Kapılar, pencereler o kadar ayrılmamış
İçeri ve dışarısı belli değil, her şey geçmiş
Muz yaprakları kendilerine cennet kuruyor stihl sesiyle
0 yorum:
Yorum Gönder